یادم میاد روزی که با همسرمو تازه آشنا شده بودیم، فکر می کردم همه چیز رو ازش می دونم. ولی بعد از چند ماه متوجه شدم چقدر اشتباه می کردم. فهمیدن دیدگاه طرف مقابل واقعا نیاز به زمان داره. نباید تصور کنیم همیشه حق با ماست، گاهی سکوت و گوش دادن بیشتر از هزاران حرف می تونه رابطه رو نجات بده.

بعضی وقت ها پیش میاد که دو طرف به جای شنونده بودن، فقط منتظر می مونند تا نوبتشون بشه صحبت کنند. اینطوری هیچ وقت به درک واقعی نمی رسیم. یه راه ساده اینه که قبل از جواب دادن، یه ثانیه صبر کنیم و ببینیم آیا حرف طرف مقابل رو درست فهمیدیم یا نه. گاهی یه تایید ساده مثل “یعنی منظورت اینه که…” کلی سوءتفاهم رو از بین می بره.

یه چیزی که به من کمک کرد این بود که یاد گرفتم به چیزای کوچیک اهمیت بدم. مثلا همسرم یه زمانی مدام از سردرد شکایت می کرد و من فکر می کردم مشکل خاصی نیست. تا اینکه یه روز فهمیدم استرس کار باعثش می شه. اون موقع تازه متوجه شدم چقدر بی توجه بودم. حالا همیشه سعی می کنم به این چیزهای به ظاهر بی اهمیت دقت کنم.

راستش رو بخواییم، هیچ راه صددرصدی برای فهمیدن کامل طرف مقابل وجود نداره. آدم ها مدام در حال تغییرند و امروز شاید چیزایی رو بفهمیم که فردا معنای جدیدی برامون داشته باشن. جالبه بدونیم بقیه چطور این چالش رو پشت سر گذاشتن و چه راه هایی رو امتحان کردن. شاید داستان های دیگران هم بتونه بهمون کمک کنه.